Geçen telefonumun içeriği hakkında yazdığımda neden oyun oynamadığımı soranlar olmuş, oyun oynamam gerektiğini yazmışlardı. Bende vakit bulunca bir kaç oyun indirdim (Boncuklu, crushlu oyunlar.) ama oyunlar en başta çok zevkliyken sonra çile haline geldi ve bıktırdı.
Bende oyunları silme gereği duydum. Neyse geçenlerde aklıma 90'lar geldi. Bizim zamanımızda atariler vardı, (93-95 arasından bahsediyorum.) atarisi olanlar zengin görülürdü.
Hatta atariyle birlikte 24'lü boyama kalemleri ve bisiklette o zamanlar zengin işiydi. Hiç unutmam bir gün komşuya gittik. Komşumuzun çocukları da bizi sanırım sevmezlerdi. Mesela anneleri bir yiyecek koyduklarında önümüze içine tükürürlerdi yemeyelim diye. bizi huzursuz ederlerdi öyle garip çocuklardı. Tabii büyüdükçe yakın insanlar olduk ama o zamanlar öyleydi. Bizde biraz saf çocuklar olduğumuzdan ağzımızı açardık öyle, kendimizi korumayı bilmediğimizden bir şey yapmazdık. Bir gün ailecek oturmaya gittik. O zamanlar favori oyuncak olduğu için bu çocuklara babaları atari almıştı. O akşam bu çocuklar bizi oynatmadılar birde üzerine oramızı buramızı sıktılar. Tüm gece bu şekilde geçti. Eve geldiğimizde yataklarımıza üzgün bir şekilde girdik. Hiç unutmam sıkıntılı zamanlarımızdı o zaman, babam bulmuş buluşturmuş ertesi gün, biz uyanana kadar atari alıp gelmişti. O zaman ki sevincimi hiç unutmam. Durumumuz diğer ailelere göre az olsa da, her şey en son bizim evimize girse de babam hiç bizi bir şeyden mahrum etmedi. Ruhu şad olsun babam bir taneydi. Konuya geleceğim, o zamanlar benim favori oyunum Mario idi. Bu oyunları silince de aklıma bu anı geldi. Babamda rahmetlik olduğu için anıları yad etmek istedim. Fakat klasik Mario'yu bulamadım.
Hatta atariyle birlikte 24'lü boyama kalemleri ve bisiklette o zamanlar zengin işiydi. Hiç unutmam bir gün komşuya gittik. Komşumuzun çocukları da bizi sanırım sevmezlerdi. Mesela anneleri bir yiyecek koyduklarında önümüze içine tükürürlerdi yemeyelim diye. bizi huzursuz ederlerdi öyle garip çocuklardı. Tabii büyüdükçe yakın insanlar olduk ama o zamanlar öyleydi. Bizde biraz saf çocuklar olduğumuzdan ağzımızı açardık öyle, kendimizi korumayı bilmediğimizden bir şey yapmazdık. Bir gün ailecek oturmaya gittik. O zamanlar favori oyuncak olduğu için bu çocuklara babaları atari almıştı. O akşam bu çocuklar bizi oynatmadılar birde üzerine oramızı buramızı sıktılar. Tüm gece bu şekilde geçti. Eve geldiğimizde yataklarımıza üzgün bir şekilde girdik. Hiç unutmam sıkıntılı zamanlarımızdı o zaman, babam bulmuş buluşturmuş ertesi gün, biz uyanana kadar atari alıp gelmişti. O zaman ki sevincimi hiç unutmam. Durumumuz diğer ailelere göre az olsa da, her şey en son bizim evimize girse de babam hiç bizi bir şeyden mahrum etmedi. Ruhu şad olsun babam bir taneydi. Konuya geleceğim, o zamanlar benim favori oyunum Mario idi. Bu oyunları silince de aklıma bu anı geldi. Babamda rahmetlik olduğu için anıları yad etmek istedim. Fakat klasik Mario'yu bulamadım.
Bende Playstore'da alternatif olanlarını inceledim en iyi yorum alan oyun
Super Adventure of Jabber'dı. Bende indirme kararı aldım. Oyun şu an bağımlılık yaptı yazabilirim. Sabah uyandığımda bile ilk işim oyunun bir bölümünü geçmek oldu. En sevdiğim özelliği can limiti olmaması. Bölüm içinde 5 can verse de yeni can için süre limiti vermiyor. Ayrıca internet olmadığı zaman da oyunda kaldığım yerden oynayabiliyorum. Özellikle hastanede tedavi görürken benim için ideal oyunlardan biri oldu. Eğer telefonunuzda yer varsa ve 90'ların çocuğuysanız eskileri yad ederken bu oyunu oynamak çok güzel oluyor. Oyun oynamayı sevenler için tavsiye ederim.
%2B(TRT1).jpg)
12 Yorumlar
Offf damardan girmişsin :) Benimde atarim vardı.Annem eskişhirden getirtmişti.Kasetlerim vardı ne çok severdim ya.Mario da prensesi kurtarıp başa dönünce bi daha oynamamıştm onu :)
YanıtlaSil16-17 yaşlarında hala tv ye bağlayip oynadıgm icn annem en son atmisti :) oyy ne günlerdi.Harika bir yazı olmuş.Babanızada Allah rahmet eylesin
Bizimde duruyordu 18-19 yaşlarımdaydım ara ara oynardım halamın çocuğu oldu atariyi istediler ona verdik. Bir sürü kaset filan vardı büyük ihtimal o da içine etmiştir. Anısı olmayanın kıymeti de olmaz. Keşke vermeseydim atariyi hatıra kalırdı... :)
SilYokkk yokkk zaten simdiki cocuklar kiymet bilmiyo.O kadr cok oyuncakları varki atariyi begenmezler bile keske vermeseydin haha :) neyse simdi fitne sokmayım araya olsun ii ki vermissin sevap islemissin diyimde konu kapansin :)
Sil7 sene oldu atariyi vereli. :D 7 sene önce ki aklım olsaydı atariyi vermezdim. Yok fitne sok sorun değil 6 yıldır görüşmüyorum hatta tanımıyorum öyle insanları. Sadece geçmişimde olan kişiler. :) (Gerçekten halamın oğlunu görsem yolda tanımam çocuk küçücüktü şimdi kocaman olmuştur değişmiştir yüzü gözü çocuk belki bu yıl ortaokulda filandır o zaman 5-6 yaşındaydı.)
Silne oynardık çocukken :)
YanıtlaSilDeğil mi birde kavga ederdik sen oynayacaksın ben oynayacağım. :)
SilAllah rahmet eylesin
YanıtlaSilALLAH razı olsun. :)
SilMario kimin için favori oyun değil ki :)
YanıtlaSilYok bazılarının Mortal Kombat ya da Street Fighter favori oyunuydu. Bir de tank vardı onunda favori olma olasılığı yüksekti. :D
Silmario benimde favorım ... Super jım jump diye bir oyunvar mario benzeri ben telden onu oynarım..
YanıtlaSilmario 1 2 3 kurulum gerektirmeden oynanan oyun var bende istersen bir ara maılle yollanırsa yollayım sana. sadece dosyayı acıp oynuyorsun pcden
Bilgisayarımı dizi izlemek ve blog yazmak için kullanıyorum ama telefon önerilerin varsa alırım bir dal. :D
Sil✿Lütfen hiç bir sitenin linkini ve blogunuzun linkini paylaşmayınız.
DİKKAT !!! (BLOG LİNKİNİ PAYLAŞANLARIN YORUMLARINI YAYINLAMIYORUM)
✿TARTIŞMA YARATACAK CÜMLELERDEN KAÇININIZ, saygı ve sevgi çerçevesinde yorum yapmaya özen gösterelim.
✿LİNK, SİYASİ, SPOİLER, ÖTEKİLEŞTİRME ve TARTIŞMA yaratacak cümleleri yayınlamıyorum. :]
Yorum sahibinin yaptığı yorumun blog ve blog yöneticisi ile ilgisi yoktur. Sorumluluk yorum yapan kişiye aittir.
zhl:)