12 aylık 1 yılda, 6. aya giriş yapıyoruz. Ne çabuk yılın yarısına geldik anlayan var mı? Şahsen ben bir şey anlamadım. Zaman o kadar hızlı geçiyor ki sanki dün yılbaşında geri saymışız gibi hissediyorum. Aslında son 3-4 yıldır böyle hissediyorum. Yıl sonu gelip geri baktığımda bomboş bir yıl geçirmiş oluyorum. Nedense yaşımdan kaynaklı olduğunu düşünmeye başladım. Yaşım ilerledikçe zaman kavramı da hayatımdan yok oldu gitti. O gençliğimde ki yaşama hevesi de yok. Resmen günü öldürmek adına yaşıyormuşum gibi geliyor. Aslında çok da yaşlı bir insan değilim. Daha 27 yaşında, baharımda sayılırım ama garip bir durum içerisindeyim. Gerçekten şu 5 aya baktığımda sadece hastane, ev işi, okul ve yatmak aklımda kalan. Şöyle de güzel bir anım oldu diye bileceğim elle tutulur bir gün yok. Gelecekte çocuklarıma şu yılda da şu olmuş diyebileceğim bir an'da yok. Çevremde de böyle söylemleri çok duyuyorum. Cidden bu teknoloji çağı ilişkileri ve günlük yaşamımızı hızla etkilemiş gibi duruyor. Tabii bunun yanında ülkemizde ve Dünya'da olan olumsuzluklarda sebep olabilir. İster istemez günlük yaşamımızı etkiliyor ve yaşam kalitemizi düşüyor olumsuz olaylar. Açıkçası yaşamın tadı, yaşamın amacı neydi unutmaya yüz tutmuş bir haldeyiz. 5 aydır günümün yarısı dışarıda geçtiği halde o günü hatırlamamak çok enteresan duruyor. Gerçekten uyandığımdan bu yana düşünüyorum ne zaman 6. ay oldu ve ben bu geçtiğimiz 5 ayda ne kadar kendime yararlı oldum? - Hiç! Vallahi bu durumun sonu nereye gider belli değil ama ciddi anlamda kendi hayatım üzerinde rahatsız edici bir olduğunu fark ettim. Kalan 6 ay için hayatımda neler yapabilirim oturup bunu ciddi olarak düşünmem lazım. Tek ben ve çevrem mi böyleyim yoksa herkes mi böyle bilmiyorum ama bir şeyler yapmak için hareket etmemin zamanı geldi sanırım. Kalan ömrümde geçmişe baktığımda bir anı kalsın istiyorum. Düşünüyorum da ne yediğim yemeğin tadı var ne yaşadığım günün tadı var. Son yıllarda tadını çıkarmak yerine sadece tüketmek için yaşadığımı düşünüyorum. Boş günler, aylar, yıllar geçirsem de hoş geldin Haziran. Umarım bana bir şeyler katarsın renk olursun.
6 Yorumlar
altına imzamı atıyorum ben de, gerçekten hiçbir şey anlamıyorum, üstelik sırf günü geçirmek için yaşarken bu kadar çabuk bitmesi :s
YanıtlaSilTuhaf olan da o normalde günün bitmemesi lazımken göz açıp kapayana kadar bitiyor. :S
SilBen de tamamen katılıyorum dediklerine, hissettiklerine ama bir yandan da sorunun sebebindense kendimize mi dönmeliyiz acaba diye düşünüyorum. Yani bu çağ böyle ise, bize böyle hissettiriyorsa belki artık daha ufak şeylerden mutluluk mu duymalıyız, daha ufak şeylere detaylara mı bakmalıyız, hayatın güzelliğinin daha ufak şeylerde olduğunu mu fark etmeliyiz...diye düşünmeye başladım yazdıklarını okuyunca. Belki bu çağla birlikte artık daha da çabalamalıyız hayatı gerçek anlamda "algılamak" için. Bilemiyorum tabi, söylemesi yapmasından daha kolay geliyor. Sadece böyle düşündüm okuyunca, demek istedim.
YanıtlaSilYüzeysel yaşadığımız için, günü gün olarak geçirdiğimiz için detaylara dikkat etmiyoruz. Ben bir nevi teknoloji ile robotlaştığımızı düşünüyorum. Zaten teknolojinin daha fazla olduğu ülkelere bakınca insanlar ağlamak gibi insani bir duygu için bile kursa gittiklerini görüyorum. Büyük bir ihtimal geriden gelsek de bizim de öyle olacak. Ye, iç, çalış uyu... Sanki hayat bundan ibaretmiş gibi gidiyor düzen. Duygular ve ilişkiler 2. belki 3. planda. Ne için yaşıyoruz, ne için öleceğiz belli değil. Gerçek mutluluk için sebep yok gibi.
SilYA BLOGUNUZA BAYILIYORUM!!!
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. :)
Sil✿Lütfen hiç bir sitenin linkini ve blogunuzun linkini paylaşmayınız.
DİKKAT !!! (BLOG LİNKİNİ PAYLAŞANLARIN YORUMLARINI YAYINLAMIYORUM)
✿TARTIŞMA YARATACAK CÜMLELERDEN KAÇININIZ, saygı ve sevgi çerçevesinde yorum yapmaya özen gösterelim.
✿LİNK, SİYASİ, SPOİLER, ÖTEKİLEŞTİRME ve TARTIŞMA yaratacak cümleleri yayınlamıyorum. :]
Yorum sahibinin yaptığı yorumun blog ve blog yöneticisi ile ilgisi yoktur. Sorumluluk yorum yapan kişiye aittir.
zhl:)