-spoiler içermez-
Bir baba oğul filmi Paa. Amitabh Bachchan ve Abhishek Bachchan'ın baba - oğul olarak çektiği bir çok film var, bu filmde onlardan biri. Özel hayatlarında ki uyumun yanı sıra iş arkadaşı olarak da çok uyumlu bulduğum çift. Aynı kandan olduklarından mı bilmiyorum ama birlikte oldukları sahneler her zaman hoşuma gider. Beni bu filme çeken Amitabh Bachchan ve oynadığı karakter oldu.
Oynadığı karakter o kadar vurucu, o kadar etkileyici bir karakterdi ki bir kaç gün etkisinden çıkamadım. Filmi izlerken de çok fazla ağladım. Çünkü 12 yaşında bir çocuk var ve bu çocuk hasta bir çocuk. Film de bu çocuğun hastalığı ile mücadele ederken yaşadıklarını ele alıyor. Hint sinemasını takip edenler iyi bilir temasında filmin acı varsa o filmde o acı sınırları zorlayarak anlatılıyor. Bu da tabii ki izleyen izleyiciyi derinden etkiliyor. Bu yüzden beni de derinden etkilemesi kaçınılmazdı.
Amitabh Bachchan filmin çekildiği yıl 67 yaşında bir aktördü. (Şu an 76- 77 yaşlarında.) Yaşına rağmen 12 yaşında bir çocuğu müthiş bir şekilde canlandırmıştı. Hala aynı enerjiye sahip ama bu filmde 12 yaşında olması ve çocuk enerjisinin performansını bize göstermesi kendisine hayranlığımı arttırdı. Hindistan Amitabh Bachchan gibi bir çok aktöre sahip ama yaşına rağmen enerjisi düşmediği için ve hala performansı genç oyunculardan yüksek olması nedeniyle bence bir hazine. Bana göre hindistan çok şanslı bir ülke. Bence Amitabh Bachchan ile gurur duymalılar. Böyle bir oyuncu bir daha gelmez gibi geliyor.
Ayrıca Amitabh Bachchan'a yapılan plastik makyaj da çok iyiydi. Kim yaptıysa ellerine sağlık makyajı çok iyi betimlemiş ve kusursuz hale getirmişti.
Abhishek Bachchan, Amitabh Bachchan'ın oğlu olmaya layık bir oyuncu olduğunu düşünüyorum. Babası kadar olmasa da iyi bir oyuncu ve iyi bir oğul. Film boyunca oynadığı karaktere bir çok oyuncu düşündüm. Khan'ları düşündüm, Kapoor'ları düşündüm, Tellywood oyuncularını bile düşündüm ama hiç biri Abhishek Bachchan kadar yakışmadı. Bu yüzden bu karakter için biçilmiş kaftan olduğunu düşünüyorum. Belki gerçekte baba oğul oldukları için bana duygu geçişini doğru vermiştir kim bilir. Film boyunca performansını çok beğendim.
Vidya Balan, Abhishek Bachchan, Amitabh Bachchan ailesine çok yakışan bir oyuncu. İkilinin olduğu tüm filmlerde kadın oyuncuları düşündüğüm zaman Aishwarya Rai Bachchan dahil pek yakıştıramıyorum. Fakat Vidya Balan, anlamsız bir şekilde ikisinin yanına çok yakışıyor. Oyunculuğu iyi olmasının yanı sıra çok içten ondan olabileceğini düşünüyorum. Filmde çok etken bir karakter değildi. Daha çok sanki Auro ve Amol Arte karakterlerinin ilişkisi üzerinde gidiyor gibi geldi. Auro karakterinni annesiydi ama ikisinin arasında ki bağ yüzeyseldi. Bu yüzden arka planda kalmış bir karakteri canlandırıyordu. Fakat performans ve Abhishek Bachchan ile uyumunu sevdim.
Film her Amitabh Bachchan filmi gibi yavaş başlayıp sonradan kendine bağlayan fimlerdendi. Büyük dersler çıkarılabilecek diyaloglar ve sahneler vardı. Film bittiği zaman durup düşünülecek ve izleyenin kendine pay biçeceği türde bir işleyişi vardı. Ben filmi de, oyuncuları da çok sevdim. Bana göre ölmeden izlenilmesi gereken filmlerden biri. Hatta 10 üzerinden puan verme hakkım varsa bu filme 10 üzerinden 9 verirdim. 1 puan kırmamın sebebi ise başlarda yavaş ilerlemesinden dolayı. Fakat Amitabh Bachchan'ın filmi olduğunu belli eden özellikte bu'dur. Sonuç olarak bence bu filme bir şans verin ve izleyin. Eminim siz de benim kadar çok seveceksinizdir.
Bu yazı renklitirtil bloguna aittir ve kullanılması kesinlikle yasaktır.
