Hayatım Boyunca Unutamayacağım Anım

Bundan dört dört buçuk yıl evvel doktorum seansın birinde bu güne kadar yaşamında unutmayacağın anın nedir diye sorduğunda bir afallamıştım.Sonra çok düşündüm bu güne kadar ki yaşadığım olaylarda en unutulmazı neydi diye.Bir sonra ki seansa anlatmak için hazırdım.Fakat gitmedim.

Benim hayatımda bu güne kadar asla unutamayacağım iki olay var.Biri babamın ameliyat gününden itibaren o yere girene kadar ki zaman diğeri de bir ay sonra hastanede başıma gelen olay.

Bu gün asla unutamayacağım bu olayı bir de size anlatmak istiyorum.Ben hipertiroidizm ( halk dilinde;zehirli guatr) hastasıyım.Eğer bu hastalığı taşıyan varsa bilir çok masum bir hastalık değil özellikle kriz anında sizi çok zorlayabiliyor ne zaman nerede tutacağı belli olmuyor sokakta az rezillik yaşamadım bu yüzden. Neyse sonuç olarak kalp ritim bozukluğuna kadar gitti benim.Kalp ve tiroit için ilaç kullanmazsam normal hayatımda sıkıntı yaşıyordum.

Babamı kaybettikten bir ay kadar sonra ilaçlarım bitince haliyle kontrol için hastaneye gitmem gerekiyordu.Ayaklarım geri geri gitse de tedavim için gitmeliydim.Hastaneye vardığımda doktor odası sırası için uzun bir sıraya durdum yaklaşık bir saate yakın sırada bekledim.Sonra bana geldiğinde nüfus cüzdanım,bitmiş ilaç kartonları ve doktorumun adıyla birlikte bilgi işleme yöneldim.Bir saatlik yorucu ve haliyle gergin bir bekleyişten sonra bilgi işlemde oturan, Dünyayı ben yarattım havalarında ki kız.''-Sizin sigortanız yok,babanız vefat etmiş tedavi olamazsınız..İsterseniz paralı olabilirsiniz.'' gibisinden hayli sert bir üslupla nüfus cüzdanımı elime tutuşturdu.O an beynimden vurulmuşa döndüm.Zaten acım çok yeni, kaldıramıyorum en ufak bir sözü, bunun üzerine bu cümleler kalbimi daha çok yaktı.Resmen bir ok misali kalbime saplandı o sözler .İşte ben o gün babamın artık arkamda ki o ne olursa olsun güvenle sırtımı yaslayabileceğim dağ olmadığını anladım...ve ne zaman bu olay aklıma gelse, düşünsem tıpkı şuan olduğu gibi ağlamaya başlıyorum .Size tavsiyem yarın için yokluk çok zor.Siz siz olun anne,baba ve kardeşlerinizin değerini bilin yarın bütün her şey için çok geç olmuş olur ve geçmişe baktığınızda çoğu şeyden pişmanlık duyarsınız.

İşte bu da böyle bir anım,sanırım bu yaşıma kadar ki en kötü ikinci anım.Tedavime gelince şükürler olsun şun normal düzeyde seyrediyor.Bu konularda cahil olunca o zaman hiç bir zaman sigortam olmayacak sanmıştım bir kaç ay içinde maaş bağlanınca sigortam kaldığı yerden devam etti.Umarım bundan sonra hayatımda en kötü anıların yerini en güzel anılar alabilir.Beş yılda geçse hiç usanmadan pes etmeden bunun için uğraşıyorum.Ben artık iyileşiyorum.