2021 Biterken Aldığım Ders

Son üç yılın en kötü ama en çok ders veren yılı bu yıl oldu. 
Pandemi başladı başlayalı hep bir huzursuzluk hep bir sıkıntı halindeyim.
 Herkesi psikolojik etkilediği gibi beni de etkiledi. 
Kuralcı bir insan olduğum için 
çok sıkı bir şekilde tüm kurallara uydum ve hala aynı şekilde uyuyorum.
Fakat sıkıntım bunlarla ilgili değil özel yaşamımla ilgili. 
Ben büyük bir sınavdan geçtiğimi düşünüyorum. 
''Her dağın kendine göre kar'ı olur'' derler. 
Belki de benim gözümde büyüttüğüm şeyler başkaları için;
 ''incir çekirdeğini doldurmaz'' olabilir.

''Önyargıdan önce iletişim kur.''

Sonra iki yıldır bitmek bilmeyen bir komşu sıkıntım vardı.
Üç komşudur sanki déjà vu gibi aynı şeyleri yaşıyorum.
İki kiracıda mahalleye rezil olacak kadar olaylar büyüdü. Polisler mi gelmedi, küfürler mi etmedim, tartışmalar mı yaşadım... Fakat bu durum tekrarlayıp durdu. Son, yani üçüncü kiracıda da aynı şeyi yaşadım. Haziran 2021'de taşındı ve ta ki geçen perşembeye kadar iki kiracıda olduğu gibi tartışma, duvarlara vurma gibi şeylerle geçti.

 Peki geçen hafta perşembe ne oldu da bu durum farklı bir yere gitti?

 Geçen hafta perşembe günü sabahı ben yine bir gürültüye uyandım. Hiç doğru iletişim kuramadığım komşum gibi deyim yerindeyse kuduruyordu.
 Kapısına indim ve misafiri açtı kapıyı ve açıkça -''Polis çağıracağım'' dedim. 
Fakat kızgınlığım o kadar çoktu ki komşuma ulaşmam gerekiyordu.
 Neyse bu şekilde akşam oldu ben sakinleştim. Çöp çok çıkınca atmaya gittim ve kapıda çocuklar ile karşılaştık. Anneniz nerede diye sordum ve ''evde'' cevabını aldım.

İçimden ilk defa dedim ki ben bu sefer iletişim kurarak bu olayı çözeceğim. 

Sonra çocuk annesini çağırdı bende  rahatsız olduğum konuları söyledim 
o da bana hayatını anlattı. 
Anlattığı andan itibaren bir pencerem vardı ve o pencere de saniyeler içinde farklı bir yere doğru bakmaya başladı.
 O kadar pişman oldum ki yerin dibine girdim. 
Anladım ki diğer iki kiracıdan farklıydı, istemeden ses yapıyordu ve mahcuptu. 
Dinledikten sonra özür diledim, helallik istedim. 

Vicdanım o günden bu yana rahat değil. 

Birde ben eğer aylardır saldırmak yerine bir kere bu şekilde yaklaşsaydım bunca zaman yaşanan şeyleri yaşamayacaktım. 
Bunlar diğer gerçekten kötülük yapan kiracılar yüzünden oldu bunu da biliyorum ama hem herkesin aynı olduğunu düşündüğüm için,
 hem de ön yargılı olduğum için vicdanım iyi hissetmiyor. 
Aslında kul hakkım ve komşuluk hakkım yeniliyor derken 
benimde kul hakkı ve komşuluk hakkı yediğimi düşündüm.
 Aldığım ders gerçekten  büyük oldu.
Artık hiç bir insanı dinlemeden önce önyargılı olmama kararı aldım. 

Yorum Gönder

4 Yorumlar

  1. Çok güzel bir yazı. Yaşadıklarımız bizi önyargılı yapıyor ne yazık ki. Bizim de gece yarıları sinir krizi geçirip ortalığı birbirine katan komşularımız var maalesef. Önce sinirleniyorum, sonra yaşamış olabileceği zorlukları düşününce halime şükretmem gerektiğini hatırlıyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende artık empati yapıyorum. ALLAH herkesin yardımcısı olsun. :)

      Sil
  2. Zararın neresinden dönülse kardır. Hiç konuşup, anlaşamayıp, hiçbirşey öğrenmeden aynı şekilde düşünmeye de devam edebilirdin ama yol seni başka bir yere götürmüş. Gerçekten neden önyargılarımızı kırmamız gerektiğini anlatan güzel bir yazı oldu bizim için de.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle katılıyorum. O günden bu yana bakış açım farklı oldu. :)

      Sil

✿Lütfen hiç bir sitenin linkini ve blogunuzun linkini paylaşmayınız.

DİKKAT !!! (BLOG LİNKİNİ PAYLAŞANLARIN YORUMLARINI YAYINLAMIYORUM)

TARTIŞMA YARATACAK CÜMLELERDEN KAÇININIZ, saygı ve sevgi çerçevesinde yorum yapmaya özen gösterelim.

LİNK, SİYASİ, SPOİLER, ÖTEKİLEŞTİRME ve TARTIŞMA yaratacak cümleleri yayınlamıyorum. :]

Yorum sahibinin yaptığı yorumun blog ve blog yöneticisi ile ilgisi yoktur. Sorumluluk yorum yapan kişiye aittir.
zhl:)