Sabır

Sabretmek çok tuhaf bir duygu biçimi. Hayata karşı o kadar aceleci davranıyoruz ki sabretmeyi unutuyoruz. 

Bu yazı renklitirtil bloguna aittir ve kullanılması kesinlikle yasaktır.

Fakat hayatın her noktasında sabretmemiz gereken durumlar olabiliyor. Bazen almak istediğimiz bir eşya için, bazen karşılık beklediğimiz bir sevgili için, bazen girmek istediğimiz okul için, bazen girmek istediğimiz bir iş için ya da bazen gelmesini istediğimiz herhangi bir maddiyat için... Bu sabır gerektiren bekleyişler bazen hemen olsa da, bazen hemen olmuyor. Burada ilk aklıma gelen doyumsuzluğumuz ve aceleciliğimiz geliyor. Hani hemen olsun bitsin, istediğimiz şey önümüze gelsin istiyoruz. Gelmediği, olmadığı zamanda çoğu zaman isyan edip kendimizi olduğundan fazla üzüyoruz. Bu kısımda hiç birimizin aklına şükretmek ve hemen gelmiyorsa bir hayır aramak gelmiyor. Zaten istediğimiz ya da olmasını beklediğimiz şeyle de yetinmiyoruz. Beklediğimiz şey olduğu zaman hemen başka bir beklenti içine giriyoruz. Mesela yıllarca KPSS ile çabalayan kişi atanır atanmaz kendini sağlama alınca tekrar farklı bir statü olur diye sınava girerek bir başkasının hakkını yemesi gibi. Evet! Ben iş sahibi oldum ben bu işi hak edip bu iş üzerinden yükseleyim demek yerine acaba farklı bir bölümde daha iyi para verilen bir statüde olabilir miyim derdine düşüyor. Yani şükretmek ve paylaşmak yine yok. Bu şekilde de o sabretmenin güzelliğini göremeden başka hırslara kapılıyoruz.

Çevreme baktığımda bu şekilde çok insan var ve çok şaşırıyorum. Ya ben azla yetinmeyi bilip istediklerime ulaştığımda durmasını biliyorum ya da insanlar bu durumu hırs olarak değil, mücadele olarak görüp yaşıyorlar. Bence sabır çok özel bir güdü. Çünkü ALLAH sabrı herkese vermiyor. Bu yüzden sabrın sonunda gelen şeyin hayırlı olduğunu ve değerini bilmek gerektiğini düşünüyorum.

Yazımı Mevlana'nın olduğunu düşündüğüm şu güzel yazı ile bitirmek istiyorum. 

Üzülme, istediğin bir şey olmuyorsa, ya daha iyisi olacağı için; ya da gerçekten olmaması gerektiği için olmuyordur. Sen darda olduğun vakitlerde, sana bahşedilmiş olanlarla elinden geleni yaparsın, en güzel çareleri düşünürsün uygularsın fakat yine bir şeyler olmuyorsa, kendini yerden yere vurman iyi bir durum değildir. Direnmekle, kendi iç huzurunu bozarsın. Sabırla uygula sana verilmiş olanları, o anki imkanlarınla.
Mevlana