Bir Bir Evleniyorlardı

Çevremde ki insanlar ne kadar evlenme heveslisi oldu. Bir bakıyorum düğün, bir bakıyorum düğün kartı. Birine nasılsın diyorum evleniyorum diyor, kapı-cam açıyorum davul, saz sesi filan. Vay arkadaş! Benden küçükler bile evlendiler bu yıl. Artık millet öyle coştu ki hafta içi, hafta sonu demiyor hunharca, bir bir, üçlü beşli evleniyorlar. Ramazan sonrasında kozasından çıkmış kelebek gibi, aheste aheste, bir oyana bir bu yana evleniyorlar. İnsan dışarıdan bakınca hayret ediyor. İçinden, ''Kadere bak! Kimler kimlerle yan yana geliyor. Ah, ah! Nereden nereye... Ne oldum deme ne olacağım de.'' diyor. 

Ve o an işte evlenmem gerektiği yüzüme bir kez daha çarpılıyor. Açıkçası artık bende bir gariplik olduğunu düşünmeye başladım. İnsanlara göre dışarıdan bakınca hanım hanımcık eli yüzü düzgün bir insan gibi görülüyorum. ( Burada insan dışından baktım yeşil türbe içine girdim estağfurullah tövbe demeden edemiyor.) Haliyle anneme çıtlatmalar, tanışalım diyenler var. Her genç kızın yaşadığı görücü durumlarını bende yaşıyorum. Bu gayet normal bir durum ama normal olmayan benim. Şimdiye kadar herkesi görmeden ret ettim ( Bu durumu yanlış yaptığımı ve pişman olabileceğimi söyleyen çok.) ve evlenme isteği yok.

Çevreme bakıyorum gelinlik giyme hayalleri kuran genç kızlar, sorumluluk almaya hazır olan genç erkekleri görüyorum. Bu bana çok garip geliyor. Bir insanın sevdiği olmayınca neden evlenmek ister ki? Toplum baskısından mı? Eyvah! Evde kaldım... Düşüncesinden mi? Çok acayip. Her yaz oluyor ama bu yaz sanki milleti atlı kovalıyor gibi hurra bir evlenme furyası aldı gidiyor. Bir de öyle bir rant olmuş ki çiftler arasında. Aynı mahalleden 5 çift evleniyorlarsa düğün diğerinin düğününden daha lüks, diğerinin eşyalarından daha pahalı oluyor. Tamam kapitalist bir yaşam sürüyoruz ama bunlar işin suyunu çıkarmışlar. 1 saati bin liraya klasik araba kiralayıp 1 saat için gelin arabası yapılıyor, 20 binlik kır düğünü yapılıyor. '' Sen kimsin? Kimin oğlusun, kızısın? Maddi durumun ne?'' diye düşünmeden kendimi alamıyorum. Millete gösteriş yapılacak diye senelerce ödenecek bir borcun altına giriyor çiftler, anne baba. Bu yüzden her seferinde evlilik biraz daha yapay geliyor bana. Belki de bu yüzden bu 27'lik kız evlenmekten çekiniyor.

Bu içinde bulunduğum saçma durumda artık bana garip gelmeye başladı. İnsanlar bu kadar hevesliyken benim tam tersi olmam yaşım ilerledikçe ilginç bir hal almaya başladı. Eskiden yaşım küçük okul var bundan diyordum ama şu an bu durumu sorgulamaya başladım. Sadece yapay bulduğum için mi yoksa başka bir sebebi var mı bilmiyorum ama nereye kadar bu düşünceyi güdeceğim merak ediyorum. Fakat böyle giderse hayatımın sonuna kadar bekar bir birey olarak hayatımı sürdüreceğim.

  Anlayacağınız durum bende çelişkili. Peki ya siz de durumlar nasıl?