Geçen Yıldan Bu Yıla Babacığımın Ölüm Yıl Dönümünde Değişenler

Babamı kaybettikten sonra uzun bir süre psikolojik olarak ilaç tedavisi görmüştüm. Fakat bir gün ilaçlar ağır geldiği için ne yapıyorum ben diyebildim. Yaklaşık 3 yıl evvel kendimde bir güç buldum ve kendi kendimi tedavi etmeye başladım. Önce manevi olarak huzurlu olmam lazımdı bunun için dualar okudum, tespihler çektim, namaz kıldım ve iç huzurumu yakaladım. Mantık yürüterek, bedenimi, ruhumu dinleyerek hareket ettiğim için ilk aşama olarak manevi yönden kendimi sağlama aldıktan sonra ruhsal olarak bedenime sıra gelmişti. Beynimi nasıl kontrol edeceğimi eğitmek için sürekli kendimle konuştum. Bir nevi içsel olarak doktorun benimle konuştuğu gibi kendi düşüncelerimi kontrol etmeyi öğrendim. Bu yaklaşık 1 yıl kadar sürdü. Geçen yıl 3 eylül'de kendime bir söz verdim ve babamın ölüm yıl dönümünde kendimi kapatıp ağlamayacaktım. İrademi harekete geçirerek bunu yaptım. Bu yüzden o sancılı dönemi daha kolay geçirdim. Bunu yapabileceğimi görünce daha fazla azim yaptım. Öncelikle uyumadan önceki o sancılı vakitleri kafamdan sildim. Ruhumla birlikte yaşam tarzımı, hayatımı ve bedenimi değiştirmeye karar verdim. Kıştan bu yana daha sağlıklı beslenmeye ve spor yapmaya başladım. 6. yılın sonunda kendimce büyük bir yol katettim. Her neyse geçen yıl irademi kontrol ettiğim için bu yıl normal bir zaman nasıl geçirilir onu öğrenmeye karar verdim. Çünkü ben 26 Ağustos - 3 Eylül arası kendimi her şeye kapatıyorum bunu aşmazsam yarın ikili ilişkilerde problem yaşayabilirdim. Bu yıl da bu konu üzerine yoğunlaştım ve...

Sabah ilk işim kahvaltından önce biraz spor yapmak oldu. Hem beynimi hem bedenimi gün için hazırladım.

Kahvaltıdan sonra kafam dağılsın diye evi ve odamı temizledim. Ardından yatağımın yanında bulunan komodini ve bilgisayar masamı düzenledim.

Sonra yürüyüşe gittim ve biraz market alışverişi yaptım. Bir tane yaş pasta aldım. Aslında niyetim yaş pasta almak değildi babamın bir lafı aklıma geldi ve pasta kesmek istedim. Babamın gerçek Dünya'ya dönüşünü kutlamak değil de niyetim doğum günümü yapmaktı aslında. Şimdi düşününce bu şekilde de yaptım sayabiliriz.

Akşama misafirlerimiz gelecekti. Onun öncesinde babam için duayı bayramdan sonraya bırakacağımız için annemle dua yaptık. Ardından misafir için bir şeyler yaptık, sonrasında biraz dizi izledim.

Tüm akşam misafirlerimiz vardı hem babamın ölüm yıl dönümü olduğu için hemde öylesine oturmaya gelmişlerdi. Ertesi güne kabristan ziyareti yapacaktık onu planladık. Bu arada sohbet muhabbet derken doğum günümü de aradan çıkarmış oldum. Gün bittikten sonra içsel olarak daha rahat hissettim ve biraz kendimi dinlendirmek için uzun zamandır beklettiğim kitabıma başladım.

Bu şekilde kendimi oyalayarak günü atlattım. İlk denememde bunu başarabildiğim için gelecek yıllarda daha rahat edeceğimi düşünüyorum. Benim gibi zor zamanlardan geçenler varsa onlara tavsiyem kendinizi dinleyin, mantıklı olun ve bir amaç edinin zaten gerisi gelecektir. Biraz uzun hatta yıllar sürebilir ama pes etmeyin. Ben başarabildiysem sizde başarabilirsiniz. Bu Dünya bizler için iyisiyle kötüsüyle, acısıyla tatlısıyla yaşamak çok güzel. Vaktimiz varken ailemizin, kendimizin ve vaktimizin değerini bilelim. Çünkü bu günün tekrarı yok. Cümleten güzel yarınlara...